Kwatery Egzekutorów

[aiwe_database]

Gnarl przetarł oczyska zdumiony dedukcją drugiego popielca. -A ja myślałem że on chce się z nami uchlać!-

[aiwe_database]

Lodowy oddech wilka poleciał w stronę magicznego kryształu i zniknął wchłonięty. Na słowa Gnarla, Revan przekręcił głowę w bok, zastanawiając się nad czymś. Po chwili zawył radośnie i zrobił kółko goniąc własny ogon, następnie zaś łbem pchnął flaszkę pod nogi egzekutora.

[aiwe_database]

Pod mroźnym oddechem Revana, święcący kryształ przygasł i zmatowiał. Brzegi wygładziły się na kształt jaja, a powierzchnia pokryła się szarymi żyłkami.

- Ciekawy wynik. - Mruknął Marsus przyglądając się kryształowi, który potem schował do szaty. Widząc zaś zachowanie wilka wyszczerzył zęby. - No cóż, szkoda by było nie wykorzystać tego że już zostało schłodzone. - Zwrócił się do Gnarla. - Po kolejce?

[aiwe_database]

Wyszczerzył kły w uśmiechu. -Jaki ojciec, taki syn. Jaki łowca, taki zwierz.- zarechotał podnosząc butelkę i podchodząc do swojego biurka. Z jednej z większych szuflad wyjął trzy proste kubki. Dwa postawił na blacie. Trzeci na podłodze. Wszystkie napełnił po równo.
-No to co.- zaczął chwytając swoje naczynie -Za to, żeby to całe wasze magiczne przedsięwzięcie nie wyrąbało fundamentów?- wzniósł kubek w górę.

[aiwe_database]

Wilk podszedł do kubka i stanął nad nim. Powąchał zawartość naczynia, a z radości aż mu się uszy zaczęły trząść. Podniósł głowę i spojrzał na Gnarla, który wznosił toast, a następnie na Marsusa oczekując jego reakcji.

[aiwe_database]

Ochoczo pochwycił pełny kubek. Był on przyjemnie chłodny. Zaczynał podejrzewać czy to nie dlatego Vor wybrał sobie Revana za kompana.
- Proponuję coś innego. - Zerknął przelotnie na trzecie biurko w pokoju. - Za Vincenta! - Stwierdził podnosząc naczynie wyżej.

[aiwe_database]

Wilk zawył na słowa Marsusa, a następnie zanurzył język w wodzie ognistej i zaczął pić z naczynia.

[aiwe_database]

A więc za Vincenta.- stuknął swoim o kubek Marsusa i wypił zawartość duszkiem.

[aiwe_database]

Wilkowi zajęło to odrobinę dłużej niż Gnarlowi i Marsusowi razem wziętych, jednak w końcu i on skończył pić. Odszedł wtedy kawałek od naczynia i spojrzał na popielców, ciekaw co teraz jego dwaj, nowi włochaci przyjaciele uczynią.

[aiwe_database]

Po stuknięciu kubkiem, również wypił zawartość jednym łykiem. Przypomniał sobie jak źle radził sobie z alkoholem kiedy przyłączył się do gildii, w porównaniu do tego jaki był teraz. Już miał się uśmiechnąć, kiedy znowu spojrzeniem zahaczył spojrzeniem o puste biurko Vincenta. Westchnął. Lubił strażnika. Był inteligentny, odpowiedzialny i obowiązkowy.
- Taka strata. Taka głupota. - Machnął ogonem... - Czy zamierzacie coś z tym zrobić? - Powiedział do Gnarla wskazując na puste miejsce.

[aiwe_database]

Popatrzył na wskazane biurko. -Był świadom na co się porywa i to szanuję. Może tego właśnie chciał.- przeniósł wzrok na Marsusa, w jego oczach nie było widać żadnych większych uczuć. Albo się z tym już pogodził, albo przyzwyczaił do takich wydarzeń.
-Czas pokaże.- odpowiedział krótko na zadane pytanie. -A co, chcesz się zgłosić?-

[aiwe_database]

- Przyznam się, że myślałem nad tym już od dłuższego czasu. - Wzruszył ramionami. - Nie byłem wcześniej pewny czy było to potrzebne. Ostatnio jednak stan rządzący gildii uszczuplił się znacznie, więc chciałem zasugerować pomoc.

[aiwe_database]

-Jak uważasz że się nadajesz to spróbuj. Kto wie co przyniesie jutro.- odstawił kubek na biurko i oparł się o nie tyłkiem. -Tylko że to góra podejmuje takie decyzje. Ja mogę co najwyżej pokręcić nosem i machnąć ogonem.-

[aiwe_database]

Wilk słuchał przez chwilę o czym rozmawiają popielce. Po chwili jednak uznał, że zaczęty temat jest nudny, ruszył zatem do biurka swego właściciela. Tam, podobnie jak chwilę temu, wskoczył na krzesło i zwinął się w kłębek, obserwując jednak znajdujących się w pomieszczeniu popielców.

[aiwe_database]

- Pewnie tak. - Również odstawił kubek na biurko. Przelotnie spojrzał na wilka. - W każdym razie jak Vor wróci to powiedz mu że go szukam. No wiesz, cała ta sprawa z zabezpieczeniami Strażnicy. Bywaj. - Powiedział na pożegnanie i wyszedł z pomieszczenia.