W posiadłość Leth mori Aiwe karczma została postawiona jako jeden z pierwszych budynków. Dla bractwa miejsce, gdzie można razem odpocząć, pośmiać się, czy po prostu zjeść jest jednym z ważniejszych obiektów potrzebnych do życia. Tak, więc od chwili oficjalnego otwarcia, budynek ten ruszył pełną parą, stając się jednym z najżywszych miejsc wśród ruiny pradawnego złotego miasta. Karczma pomimo swoich niezbyt dużych rozmiarów wygląda na przestronną, zdolną pomieścić więcej osób niż na to wygląda na pierwszy rzut oka. Punktem centralnym tego budynku jest lada, przy której można zakupić coś do jedzenia, czy picia. Dookoła lady znajdują się stoliki i stoły za którymi można usiąść i spokojnie skonsumować posiłek. Z tyłu lady znajduje się zbiornik na wodę biegnący w głąb pomieszczenia, kończącym się nagłym spadkiem, pozwalając wodzie swobodnie spadać na dół do drugiego zbiornika. Nie wykluczone, że w przyszłości karczma zostanie bardziej rozbudowana.
Red wszedł do karczmy i podszedł do baru. Na jego zmęczonej twarzy malowało się skupienie.
Zamówił kawę po czym usiadł przy szerokim blacie opierając na nim ręce.
Patrzył na różnokolorowe butelki, szklanki oraz beczułki.
Karczma była wspaniale zaopatrzona.
Klimat nastrajał do spotkań, rozmów, relaksu i załatwiań różnych spraw.
Spojrzał na miejsce w którym rozegrała się nie dawno przykra scena i przymknął oczy na moment by pozbierać myśli.
Widać było, że czeka na kogoś.
Kawa stojąca przed nim parowała, a po karczmie rozniósł się orzeźwiający aromat napoju.
Weszla powoli i skierowala sie do Nathana. Zamówiła ciepłe kakao. Widzac Reda podeszla do niego. - Gratuluje. Dostales to co chciales. Cieszcie sie soba. - zamoczyla usta w cieplym kakao. - Jakbys potrzebowal w czyms pomocy, mozesz przyjsc do mnie. Wiem ze niewiele oferuje, ale moze jednak...
Uniósł powoli wzrok znad kawy i popatrzył na wchodzacą myśląc przez chwilę nie bardzo przytomnie.
- Witaj Cath- jego twarz nie miała żadnego wyrazu - nie bardzo nadążam, wybacz. Nieco się dzieje ostatnio.
Podczas gdy rozmawiali, w drzwiach pojawił się Varrus. Rozejrzał się trochę, po czym przywitał się lekko kłaniając.
- Witajcie: Catherine, Red, Nathanie - odparł i wolnym krokiem ruszył w stronę Red'a.
- Chciałeś ze mną porozmawiać. - dodał nie będąc pewnym, czy moment, w którym wczedł do karczmy na pewno był odpowiedni.
Skinął głową na pytanie Cath i bez zastanowienia przeniósł wzrok na Varrusa.
- Tak. Dziękuję, że przyszedłeś - wstał zabierając kawę i idąc w stronę stolika w kącie gdzie usadowił się wygodnie. - Chciałem zadać Ci kilka pytań i poprosić o coś - powiedział w czasie gdy wyciągał z kieszeni niewielki notes kładąc go przed sobą na stoliku.
Ruszył za Red'em - Ależ nie ma za co dziękować - odpowiedział zerkając mimowolnie na notatnik, po chwili jednak swoją uwagę znów skupił na mężczyźnie - A zatem zamieniam się w słuch.
Wszedł do karczmy. Oksydowany pancerz zdawał się pochłaniać światło lamp. Czerwone oczy płonęły lekko a brwi i usta były ściągnięte w gniewnym grymasie. Skinął obecnym głową i podszedł do stolika. Odłożył ciężką maskę na stół s krzyżował ręce na piersi.
- Siadaj, chciałem zacząć od jednego takiego z bliznami... - przerwał bo zobaczył Mariusa wchodzącego do karczmy jak gradowa chmura. Zmarszczył brwi na jego widok i zacisnął szczęki.
- Szykujesz się na wojnę? - spytał spokojnie opancerzonego - Czy może masz jakieś wieści o stanie Kalii skoro wyszłeś z lecznicy?
Bawił się notesem gdy sięgnął do kubka z kawą by upić łyk.
- Varrusie - nadal patrzył na Mariusa - Czy wy czasem nie znaleźliście jakichś rzeczy należących do matki Joy? Verimpa mówiła, że Ty miałeś worek z nimi.
- Daruj sobie docinki Red
Powiedział niskim i chłodnym tonem gdy tylko usłyszał skierowaną do siebie kwestię.
- Kalii jeszcze się nie obudziła. Proponuję przenieść ją tutaj. Ale zgodę na to trzeba uzyskać od Mototady lub Ravaela.
Po wymówieniu imienia radnego zacisnął pieści.
- I tak Red. Wybieram się na wojnę.
Weszła do karczmy, rozejrzała się po pomieszczeniu, skinęła głową Redowi, Varrowi posłała czuły uśmiech, przywitała się z Cath i podeszła do Mariusa
- Witaj Mariusie - spojrzała na niego uważnie - może chcesz porozmawiać - spytała poważnym tonem
Przeniósł wzrok na Kae. Zmarszczki w kącikach oczu pogłębiły się nieco. Pokręcił lekko głową.
- Na tę chwilę nie Kaeiles. Ale dziękuję.
Ton głosu nadal był chłodny.
Spojrzał na Varrusa i czekał na odpowiedź.
Przyglądała mu się uważnie, rozważając, czy naciskać dalej, tym bardziej, że widziała jego zmarszczone brwi i jaśniejące co chwilę oczy.
- Mariusie wybacz mi, ale widzę, że to co trzymasz w sobie nie działa na Ciebie dobrze, gniew w Tobie wręcz buzuje i boję się, że możesz zrobić coś czego potem będziesz żałował - powiedziała poważnym rzeczowym tonem
