Do Twych uszu już z daleka dobiegały dźwięki fletów, lutni i piszczałek, kiedy zmęczone twe nogi obrały kierunek ku tawernie. To był kolejny ciężki dzień, jednak na myśl o chłodnym trunku i wybornym jedzeniu serwowanym w tym miejscu kąciki ust same Ci się unosiły. Przed wejściem do Twego nosa dostała się słodka woń kwiecia pnącego się z drewnianych donic. Jak sięgasz pamięcią nie możesz przypomnieć sobie chwili kiedy te kolorowe rośliny by nie kwitły.
Rzut oka by sprawdzić czy przed tawerną na ławkach skrytych pod białymi i czerwonymi parasolami nie ma nikogo znajomego. Widząc na zewnątrz kilkoro kamratów pykających fajeczki i raczących się trunkami z jednej z stojących tam beczek unosisz dłoń w geście powitania.
Nagle twą uwagę odwróciło skrzypniecie nad głową. To tylko stary szyld z czerwonym skorupiakiem bujał się na lekkim wietrze pomiędzy dwiema lampami przed wejściem.
Pokonujesz schody, ostatnią przeszkodę dzielącą Cie przed upragnionym odpoczynkiem w gronie przyjaciół. Przy wejściu mijasz golema na parę. Groźnie wyglądający konstrukt wydaje się być niewzruszony jak z kamienia, jednak jego żółte, świecące się ślepia podążały chwile za twymi krokami. W sumie dobrze że tu jest, przyszło Ci do głowy mijając go. Kilku awanturników już wyleciało oknem za sprawą żelaznego uścisku golema i teraz w tawernie jest o wiele spokojniej niż wcześniej.
Wciągasz do płuc powietrze i natychmiast rozpływasz się w błogości. Zapach pieczonego mięsa i gotowanych warzyw sprawia że ślinka zaczyna Ci się gromadzić w kąciku ust. Szybko się opanowujesz i przecierasz chusteczką, widząc machającego na powitanie karczmarza. Wskazuje Ci on jeden z wolnych stolików w przedniej części. Ledwo zajmujesz miejsce, a przed Tobą ląduje ciepła strawa i napitek. Jesz z rozkoszą spoglądając na tylną cześć sali. Nad rożnem skwiercząc obraca się powoli udko dolyaka, a zawieszony obok podskakuje kociołek z polewką, którą właśnie zajadasz. Jeszcze dalej w głębi sali dostrzegasz członków bractwa oddających się nowej uciesze w tawernie. Krzyki i przekleństwa członków bractwa grających w karty i zakładających się ze sobą na szczęście nie docierają do miejsca gdzie siedzisz z pełną mocą. Tuż obok widzisz dwójkę Nornów siłujących się na ręce i spoglądasz w kierunku golema. Ten jednak dopóki nikomu nie dzieje się krzywda stoi niewzruszony.
Popijasz łapczywie strawę zapełniwszy żołądek. Po Twym ciele rozlewa się rozkoszne ciepło napitku. Z żalem patrząc w stronę sceny na końcu tawerny stwierdzasz, że dziś niestety nie zapowiada się żaden żywy występ, które w tym miejscu są dość częste. Na scenie tańczą jedynie hologramy tworzone przez jakieś asurjańskie diabelstwo. Dopijasz swój trunek, a wcześniej słyszane dźwięki dobiegające ze starego gramofonu same zaczynają podrywać twe nogi do tańca. Zmęczenie ustępuje, a Ty łapiesz pierwszą znajomą Ci osobę i biegniesz na parkiet.
W końcu jesteś w "Tańczącym Krabie"
