Zielona Buda: Wędrówki z Saurianami

Opasłe w tomy półki i walające się wszędzie pergaminy. Tutaj trafiają zakończone przygody.
aiwe_database

Re: Zielona Buda: Wędrówki z Saurianami

Nieprzeczytany post autor: aiwe_database »

Ben przyglądał się dziwnemu sylvari przez chwilę, ale wyglądało no to, że jasnokory jest jak funkcjonujący mur... tak też, po prostu westchnął pod nosem i skierował wzrok na żonę, a potem niemrawo na widoczki. No i na asurę, kiedy ten zaczął swoją krótką przemowę.
- ... - dopiero, kiedy sytuacja się wyklarowała w bardzo nieprzyjemny sposób, a pewien kociak postanowił dokonać aktu rozjuszenia z darmową przekąską, Lacroix wstał z miejsca i spojrzał na Evę. - Mama nadzieję, że tego właśnie się spodziewałaś podczas wyprawy w ten... rejs. - rzekł z wyraźnym mruknięciem i pewną iskrzącą obawą. Zaraz potem sięgnął do pasa po swój rewolwer i obrócił kilka razy magazynek, by sprawdzić jak wygląda stan Fizycznych naboi. Ważąc broń w dłoni, zerknął też na karabin leżący oparty dotychczas pomiędzy nim, a panią Lacroix i przewrócił oczami z niewiadomego powodu. - To jak to mówił twój ojciec? - rzekł kierując wzrok w stronę wiwerny. Czuł się głupio w tej chwili. Jeden mały rewolwer przeciwko wiwernie... naprawdę czuł się głupio.
aiwe_database

Re: Zielona Buda: Wędrówki z Saurianami

Nieprzeczytany post autor: aiwe_database »

Na pytanie sylvari, choć nie skierowane do niej, pani Lacroix zdecydowała się odpowiedzieć. Odłożyła spokojnie na talerz obrane ze skorupki jajko, kierując wzrok w stronę ziejącego ogniem potwora.
- Oczywiście, że ma system obronny. Nas. A ja nie będę czekać, aż ptaszyna nas spali.
Nie pytając nikogo o zdanie, sięgnęła po swój karabin, który z hukiem podparła na stole. Przewróciła przy tym kilka szklanek, a wiązka plazmowa, która zaczęła płynąć wzdłuż broni, oświetliła pobliskie jedzenie nieprzyjemną zielenią.
- Mówił, że mam większą lufę od ciebie, skarbie. - przypomniała Bennettowi czule w odpowiedzi, opierając się niemal cała o blat. Przyłożyła oko do celownika, prowadząc go wprost w paszczę bestii.
Potem wystarczyło już pozbyć się oddechu na kilka sekund, całkowicie zignorować ewentualne protesty otoczenia, aż w końcu wystrzelić, gdy tylko bestia znajdzie się w zasięgu snajperki.
aiwe_database

Re: Zielona Buda: Wędrówki z Saurianami

Nieprzeczytany post autor: aiwe_database »

- Będę musiał pamiętać, by spać z otwartym okiem, kiedy będę u was znowu. Skoro najwyraźniej sprawdził to ostatnim razem. - pan Lacroix mruknął z pewną wylewną dawką jadu i stanął obok swojej żony, by skupić się na tyle dostatecznie i wywołać obok siebie równie zdolnego co on w strzelaniu Fantazma. Zarówno Ben jak i jego półprzezroczysta wersja mieli zamiar oddać strzał nie od razu po pani Lacroix, a w momencie, kiedy dystans zmniejszy się na tyle, by nasączona magią salwa z pistoletów mogłą trafić stwora jako tako.
aiwe_database

Re: Zielona Buda: Wędrówki z Saurianami

Nieprzeczytany post autor: aiwe_database »

Mężczyzna uniósł aż głowę żywiej i rozwarł szeroko powieki, wpatrując się z uwagą w Eko, by potem rzucić z pewną dozą zaskoczenia w głosie - O, Eko...a co ty tutaj robisz? Myślałem, że już dawno zaszlachtowali cię w Divinity Reach, po tym jak pozarażałeś ich dziewoje różnymi dziwnymi choróbskami. No, no...los bywa zaskakujący -
Człowiek wyprostował się w krześle i zasiadł w nim w końcu skrajnie normalnie, gładząc się po ogorzałej twarzy lewą dłonią i zerkając po stole - To trzeba byłoby uczcić jakimś mocnym trunkiem. Nie wiesz czy mają tu coś konkretniejszego? -
Gdy Lynerys oddaliła się od nich, spojrzał tylko za nią krótko i nie przejął się nazbyt darciami o nadlatującym czymś, uznając, że zapewne to znowu jakaś wiverna przelatuje sobie obok i miejska gawiedź nie może powstrzymać na jej widok nadmiaru własnej ekscytacji. Skupił więc jedynie wzrok na elończyku, przyglądając się mu wyczekująco.
aiwe_database

Re: Zielona Buda: Wędrówki z Saurianami

Nieprzeczytany post autor: aiwe_database »

Wiwerna zbliżała się w stronę Nieulękłego w zaskakującym tempie. Z każdą sekundą rosła do niewyobrażalnych rozmiarów. Gdy latająca gadzina znalazła się w końcu w zasięgu strzału pani Lacroix, ta posłała w jej kierunku wiązkę zielonej plazmy. Strzał dosięgnął celu, jednak nie w zamierzone miejsce. Zamiast tego plazma trafiła w prawą stronę torsu. Saurian lekko tylko się zachwiał, jednak po chwili pędził jeszcze szybciej w kierunku pokładu. Widać strzał nie zrobił wrażenia na gadzie.
Profesor Qlaxx tymczasem czmychnął w stronę wnętrza statku, chowając się przy drzwiach i krzycząc do jego najemników.
- W ładowni! W ładowni! Tam są karabiny! - Sigyn słysząc krzyki profesora, ruszyła na niższy pokład do wspomnianego pomieszczenia.
Boeniath mogła dostrzec kilka standardowych działek ustawionych na każdej burdzie. Jedno było zamontowane tuż obok sylvari. Kolejne działko znajdowało się bliżej wejścia do wnętrza statku. Po drugiej stronie pokładu znajdowała się jeszcze jedna para działek, umieszczonych w tak samo.

Bestia była już blisko, mogli ją teraz zobaczyć już bardzo dokładnie, z bliska.
- Łał! - Cayi była zachwycona, ta reakcja jednak szybko minęła. Wyraz jej miny momentalnie zmienił się w wyraz przerażenia i asura nie była już taka zachwycona bliskością wiwerny jak kilka minut temu.
Saurian był właścicielem pary potężnych rogów, skrzydeł które wyglądały ma dość duże by mogły przesłonić słońce i pozostawić ich w mroku. Czerwone ślepia przez chwilę wpatrywały się statek którego załoga właśnie miała czelność skrzywdzić ich właściciela. Najgorszy był jednak ogon.
Najeżony po bokach ostrymi kolcami, pokryty nawet od spodu potężnymi łuskami i zakończony trzema gigantycznymi ostrzami.
Wiwerna cofnęła głowę i wyglądała jakby łapała powietrze.
Migg wrzasnął, złapał Cayi za koszulę i pociągnął w tył. Tymczasem Futrzaczek wysłała swój owocowy pocisk w stronę pyska wiwerny, strzał dużo celniejszy niż ktokolwiek mógł się spodziewać. Niestety, gruszka nigdy nie dosięgnęła celu.
Przez chwilę widzieli jak wpada w ogień który buchnął z pyska latającej kreatury, a później płomień dotarł do Nieulękłego. Asury ledwo co uniknęły znalezienia się blisko strony trafionej przez Wiwernę, reszta załogi była chwilowo bezpieczna po drugiej stronie nie licząc jednego sylvari który chyba trochę przysnął. Barierka sterowca stanęła w ogniu, a ogień ten zatańczył do rękawa Eylana i zaczął karmić się ubraniem sylvari. Lynerys i Futrzaczek odruchowo cofnęły się od biedaka który od razu otworzył szeroko oczy ze zdziwienia.

Owiq otarł usta do własnego rękawa i spojrzał na płomienie konsumujące ich sterowiec, jego asurze oczy odbiły obraz ognia. Bennet stanął obok niego by jeszcze bardziej skrócić dystans i otworzył ogień wysyłając w stronę potwora aż osiem nasączonych mesmerską magią pocisków. Większość z nich nie trafiła, dwa zostawiły dymiące na różowo ślady na brzuchu wiwerny, tylko ostatni miał jakiś ciekawszy efekt - trafił do pyska potwora, ten zareagował jakby się zakrztusił i przestał ziać ogniem. Wyszukał mesmera wzrokiem, ryknął jak opętany i zanurkował, przeleciał pod sterowcem, potem coraz wyżej i kiedy znalazł się bardzo wysoko nad nim zapikował na załogę która dopiero przed chwilą jadła śniadanie.
aiwe_database

Re: Zielona Buda: Wędrówki z Saurianami

Nieprzeczytany post autor: aiwe_database »

Jeszcze chwile temu elończyk śmiał się głośno po usłyszeniu odpowiedź Kennetha, poklepał go po plecach.
- Pan Eko jest już od miesięcy wolny od chorób! Tak jest, Pan Eko sprawdza na bieżąco! Jeśli jednak ktoś rozniósł jakieś choroby na naszym wypadzie do burdelu to ten asura nie wyglądał na zupełnie zdrowego! Zdirlon, tak się zwał? No i nie zapominajmy o Xingu który nosi imię pewnej Kintajskiej sławy, a może przyniósł tej nocy coś więcej egzotycznego tym dziewojom!
Obejrzał się na resztę załogi, przeznaczył trochę więcej czasu by uśmiechnąć się do każdej z kobiet, może nawet puścić im oczko. Kiedy jednak zorientował się co się wyprawia, później niż cała reszta, dobył własnego pistoletu i położył dłoń na rękojeści kordelasa. Gdy sylvari o dźwięcznym imieniu Eylan zająl się ogniem Eko cofnął się o kilka kroków.
- Na zaginiony nos Palawy Joko! - Wrzasnął. Obejrzał się na profesora i z zadowoleniem stwierdził. - Eko przyniesie karabiny!
Ruszył pędem w kierunku ładowni, po drodze przewrócił się o krzesło, udało mu się jednak przetoczyć tak, że szybko wrócił na nogi i chwilę później zniknął z oczu wszystkich zebranych.
aiwe_database

Re: Zielona Buda: Wędrówki z Saurianami

Nieprzeczytany post autor: aiwe_database »

-Jesssst!- Zacisnęła łapkę w triumfalnym geście, gdy gruszka poszybowała prosto do celu. Uśmiech zszedł jej z pyszczka gdy wiwerna pogardziła owockiem i go spaliła. Wycelowała w niejadka pazurkiem. -Ej! Nikt ci nie mówił że nieładnie jest-NYAAAAAAAAAAAAAAAAA!- Jej reprymendę przerwały płomienie przed którymi musiała uskoczyć.

W miarę jak obserwowała ataki reszty i ostatni manewr bestii, w łebku Futrzaczka zaczęła świtać myśl że wiwerna chyba nie chce się zakolegować. Szczególnie że jej czujne oczka wypatrzyły co skrzydlata przeciwniczka gruszek właśnie dla nich szykowała. -Ona znowu będzie palić! Ona znowu będzie palić! Tak jak moją gruszkę!- Opadła na cztery łapki i dając susa pod stół z jedzeniem wykrzyczała na tyle głośno, by każdy na pokładzie mógł to usłyszeć.
aiwe_database

Re: Zielona Buda: Wędrówki z Saurianami

Nieprzeczytany post autor: aiwe_database »

- Łaaaaał. - Powiedziała z podziwem Boeniath, patrząc na majestatycznie lecącą w stronę wiwerny gruszkę. Na nieszczęście, owocowy pocisk został momentalnie spopielony. Co jednak gorsze, fala ognia leciała prosto na nich! Niewiele myśląc, sylvari wykonała długi sus w bok, znajdując się poza zasięgiem rażenia.
Wykonując przewrót, znalazła się znowu w pozycji stojącej...tuż obok jednej z armat sterowca. Boeniath widziała jak wyverna przelatuje nisko pod pokładem, by następnie poszybować prosto w górę. Skrzywiła się. Nie dość że wiedziała co się święci, to jeszcze naszły ją wspomnienia z jej ostatniego lotu sterowcem. Mimowolnie dotknęła palcami własnych ust.
Kiedy jednak stwór zaczął pikować w ich stronę, sylvari prędko dopadła do działa. Zamierzała obrócić je i wystrzelić w wyvernę, kiedy ta znajdzie się w odpowiedniej pozycji do oddania strzału.
aiwe_database

Re: Zielona Buda: Wędrówki z Saurianami

Nieprzeczytany post autor: aiwe_database »

Lyn widząc kłopoty skrzywiła się, i postanowiła nieco odsunąć się od barierki i całe jej szczęście, ponieważ już po chwili fala ognia trafiła w leżącego nieopodal sylvari. Lynerys zamarła widząc jak ten zaczął płonąć. Chciała mu pomóc, ale nogi odmówiły jej posłuszeństwa. "Rusz się głupia" mówiła sobie w myślach, aż w końcu jej upór przezwyciężył strach i kobieta ruszyła w kierunku sylvari zdejmując z siebie płaszcz i chcąc walczyć z ogniem, aby ugasić biedaka.
-Lyssa zdecydowanie się z nami zabawia... - warknęła tłukąc płaszczem palące się ciało sylvari. Była przerażona, ale przecież musiała mu pomóc. Musiała! Widząc, że kłopoty z wiwerną wcale się nie skończyły próbowała odciągnąć Eylana od pola rażenia kolejnego ataku wiwerny, co wcale nie było takie łatwe, kiedy musiała też walczyć z ogniem trawiącym jego ubrania i ciało.
aiwe_database

Re: Zielona Buda: Wędrówki z Saurianami

Nieprzeczytany post autor: aiwe_database »

Mały mesmer ocierając w rękaw resztki wymiocin zdołał zauważyć reakcję potwora atakującego ich podniebny dom, na atak konfratra po szkole magii iluzji. Przez trzy przecinek dwie dziesiąte sekundy Owiq zastanawiał się, jak on, Asura, metr dwadzieścia w kapeluszu, może przeciwstawić się tak potężnej bestii, lub choć pomóc w walce z nią. Tyle czasu wystarczyło, by w nieprzeciętnym mózgu malca narodził się plan, wykorzystujący jego mocne strony.
Złapał za rękojeść dwuręcznego miecza, z który podczas całego lotu rozstawał się tylko idąc spać i wdrapał się na stół, przy którym do niedawna śniadano.
- Hej! Wypierdku Alchemii! - Zawołał w stronę Sauriana celując weń mieczem. - Masz ochotę na Asure? Sprawie, że poczujesz motyli w żołądku! - Po tych słowach Owiku wziął zamach i rzucił iluzoryczną, fioletowo-różową kopią borni w potwora, mając nadzieje, że trafi i zwróci na siebie uwagę maszkary. Chwilę później powietrze wokół mesmera zafalowało. Owiku oddychał głęboko rzucając czar, który miał ukryć go przed wzrokiem potwora i jednocześnie przywołać klona. Skryty iluzoryczną magią, prawdziwy Owiq pobiegł pod pokład, gdzie wyczerpany usiadł ciężko na zadku. W tym samym czasie klon zeskoczył ze stołu i wypuszczając wiązki fioletowej, skondensowanej iluzorycznej magii, która będąc iluzją nic nie robiła bestii, jednak miała na celu skoncentrować jej uwagę na klonie, pobiegł w stronę burty statku. Będąc na miejscu przeskoczył barierkę i dalej strzelając wyskoczył ze statku.
Wyczerpanemu Owikowi pod pokładem zakręciło się w głowię i znów zebrało się na wymioty, na samą myśl o tym co rozkazał zrobić swojemu klonowi. Jednak miał nadzieje, iż bestia chwyci przynętę.
aiwe_database

Re: Zielona Buda: Wędrówki z Saurianami

Nieprzeczytany post autor: aiwe_database »

Kenneth wyprostował się baczniej i zerknął na potężną gadziną. Chwilę wcześniej miał jeszcze nadzieję, że kreatura da sobie spokój i da się czymś wystraszyć, ale nie zapowiadało się na to najwyraźniej. Gdy Eko pobiegł po karabiny, Valtheron złapał w dłonie obrus zalegający na stole przy którym znajdowała się jeszcze część gości, a potem zrzucił całe jego nakrycie na wszystkich w okół gdy wyciągał spod niego materiał.
- Głupia... - mruknął pod nosem widząc co wyrabia Lynerys z Eylanem. A potem postanowił skoczyć przez cień w ich kierunku i wyłoniwszy się z niego za kobietą, spróbować pomóc jej gasić nieszczęśnika obrusem.
aiwe_database

Re: Zielona Buda: Wędrówki z Saurianami

Nieprzeczytany post autor: aiwe_database »

Wyprawa jeszcze dobrze się nie zaczęła, a podróż już obrała tak nieprzyjemny i prowadzący do katastrofy kurs. Na tej wysokości, nie mając do dyspozycji żadnej większej ilości swych elementów na niewiele mógł się przydać. Początkowo chciał się udać w stronę jednego ze swych pobratymców i pomóc mu, jednak słowa Uroczej zdecydowanie mu to wybiły z głowy. Zaczął się wycofywać w stronę kabiny. Będąc już nieopodal wejścia, odkorkował jedną ze swych gurd przy pasie i z wody znajdującej się wewnątrz utworzył lodowy kolec, który ma zamiar posłać w pysk wiwerny, gdy ta go tylko otworzy.
aiwe_database

Re: Zielona Buda: Wędrówki z Saurianami

Nieprzeczytany post autor: aiwe_database »

Mesmer zgiął się w pół i niemal przykleił się do pokładu, słysząc łopotanie masywnych skrzydeł. Coś go ścisnęło w żoładku od teg wszystkiego. Spodziewał się problemów, ale nie na przeklętym śniadaniu!
- Ma ktoś jakiś fajny pomysł?! - krzyknął z werwą i wytworzył na nowo serię trzech klonów, które pobiegły pędem w stronę burty, by tam w razie czego kręciła się monstroza jaka chciała go pożreć. - Bo jakiś byś się przydał! - rzekł wyszukując wzrokiem poszczególnych członków załogi.
aiwe_database

Re: Zielona Buda: Wędrówki z Saurianami

Nieprzeczytany post autor: aiwe_database »

Pani Lacroix uniosła buzię znad celownika i nie wyglądała na zadowoloną z efektu, jaki przyniósł jej strzał. Ciekawe, czyżby ognista natura wiwerny zapewniała jej odporność na gorącą plazmę? Ciekawa teoria, warta zapamiętania, ale może nie na tę konkretną chwilę.
Szarpnęła ze stołu swój karabin, przewracając resztkę stojących jeszcze naczyń. Oj, cała ta sytuacja nie wyglądała różowo.
- Władować w nią wszystko, co mamy! - krzyknęła w odpowiedzi do swego męża.
Szybko podbiegła do jednego z dział przy burcie statku, tego najbardziej oddalonego od nadlatującej na nich bestii. W pośpiechu oceniła, czy mechanizm pozwoli skierować lufę w górę, w stronę niebezpieczeństwa. Jeżeli tak, natychmiast oddała strzał z cięższego kalibru, w innym wypadku musiała się zadowolić kolejnymi pociskami z karabinu.
aiwe_database

Re: Zielona Buda: Wędrówki z Saurianami

Nieprzeczytany post autor: aiwe_database »

Eylan czując palące się ciuchy spanikował lekko. Także jak najszybciej chciał zgasić swoje ciuchy, jeśli jednak nie było to już teraz możliwe, postanowił zrzucić płaszcz i, kiedy tylko uda się ugasić sylvari, uciec razem z resztą z dala od wiwerny.
ODPOWIEDZ

Kto jest online

Użytkownicy przeglądający to forum: Bing [Bot] i 8 gości