Po starej znajomości

Opasłe w tomy półki i walające się wszędzie pergaminy. Tutaj trafiają zakończone przygody.
aiwe_database

Re: Po starej znajomości

Nieprzeczytany post autor: aiwe_database »

Zbliżając się do krawędzi drzew skoncentrowała się na wyczuciu innych zródeł magii nekromanckiej niż jej towarzyszka.
aiwe_database

Re: Po starej znajomości

Nieprzeczytany post autor: aiwe_database »

Jak tylko kobiety zeszły na skarpę Warden wzbił się w powietrze cieżko lądując na moście, który najwidoczniej postanowił dać nauczkę brutalowi i zrzucić go w dół. Tym razem ludzie rozbiegli się, nie czekając na rozwój wypadków. Jak tylko strażnik wylądował użył telportacji, by dostać się na drugi brzeg, jednak opadajace podłoże zmieniło jego pozycję wyjściową. Zamiast pojawić się przy żonie gotów jej bronić zarył w skarpę wisząc na mieczu tuż poniżej gruntu.

Kaelis widząc go w kłopocie przyklękłą tuż przy nim i manipulując skałą o którą się opierął stowrzyła kilka stopni po których mógł swobodnie dostać się na drugi brzeg. Już stojąc na nogach widział leżący w dole most, którego część wciąż zwisała z wieży pozbawiajać ich drogi powrotnej.

Czujnie rozglądająca się Ereltana nie czuła w pobliżu niczego nowego. Unoszący się wszędzie odór rozkładu i świeże zwłoki nadal uniemożliwiały jej namierzenie wroga. Słyszała co prawda jakis hałaś z głebi lasu jednak z swojej pozycji nie mogła określi gdzie i co go spowodowało. Znak jaki postawiła nadal pulsował delikatnie jej mocą. Dając drużynie względne poczucie bezpieczeństwa.

tym czasem na wzgórzach...

Rejtan spojrzał na towarzysza i pokręcił głową wracając do ściągania rękawicy, myślałem o świetle w którym można by przeczytać tą wiadomość, ale jak tam wolisz wielkoludzie. W końcu miał dość. Nawt po odpięciu wszystkich zaczepów nie mógł jej zsunąć z przedramienia popielca, wyjał więc miecz który zapłoną białym światłem i odrabał ją. Robiąc z ubrania popielca uprząż na której przyczepił ją do plecaka. Wracamy i tak straciliśmy tu zbyt wiele czasu.
aiwe_database

Re: Po starej znajomości

Nieprzeczytany post autor: aiwe_database »

Rejtan wstał i ruszył ostrożnie w dół zbocza, kierował się na świecący nikłym blaskiem w ciemnościach drogowskaz.
Czujnie rozgladał się przy tym w około co jakiś czas zatrzymując się i nasłuchując czegoś nieuchwytnego. W powietrzu czuć było napięcie. Jakby za chwile zdarzyć miało się coś niedobrego.
aiwe_database

Re: Po starej znajomości

Nieprzeczytany post autor: aiwe_database »

Norn powoli ruszył za Rejtanem. Niemal odruchowo odnowił egidę dla siebie i towarzysza. Ciężki płaszcz okalający sylwetkę Norna nadawał mu wygląd poruszającej się skały.
Gdy Rejtan przystawał on też nieruchomiał, by swoimi krokami nie zagłuszać otoczenia. Co kilkanaście kroków odkręcał głowę. Kątem oka szukał ruchu.
aiwe_database

Re: Po starej znajomości

Nieprzeczytany post autor: aiwe_database »

Serce stanęło jej na chwilę widząc co się stało, dopiero jak Warden znalazł się już bezpieczny na skarpie odetchnęła i skupiła się na otoczeniu gotowa bronić siebie i dziewczyn
- Erel, Veri wyczuwacie coś ? bo cuchnie tutaj straszliwie - zakryła ręką nos czujnie rozglądając się po okolicy.
aiwe_database

Re: Po starej znajomości

Nieprzeczytany post autor: aiwe_database »

Warden wspiął się na brzeg, był na solidnym gruncie. Gdy adrenalina opadła zdał sobie sprawę z tego, jak było to niebezpieczne, mimo to uspokoił myśli i odetchnął z ulgą. Podszedł do Kae i przytulił ją w podzięce, wysłuchał co powiedziała. Również rozejrzał się po okolicy... Skupił się mocno i użył mocy Kamienia, jednak nie aktywował go, żeby nie zostać wykrytym. Chce sprawdzić czy coś się kryje w okolicy oraz jakie ma zamiary, jeśli to użytkownicy Kamienia, rzuca od razu Egidę na drużynę.
aiwe_database

Re: Po starej znajomości

Nieprzeczytany post autor: aiwe_database »

Rozejrzała się po okolicy i mruknęła - Padlina, co jest dość ... nienaturalne. - Puściła resztę przodem zajmując strategiczna pozycje na tyłach, zerknęła na Veripmę. -Nie wiem co ty odczuwasz, ale jak na mój, nos to ktoś, lub cos, wybiło sporo zwierzyny i jej nie zjadło... może nie zastaniemy już niedzwiedzi... - To ostatnie powiedziała ciszej rozglądając się czujnie, zwłaszcza patrząc pod nogi, przyglądając się śladom i tropom na tyle na ile pozwalała jej podstawowa wiedza, dzieki której mogła odróznić odcisk stopy ludzkiej od łap popielca.
aiwe_database

Re: Po starej znajomości

Nieprzeczytany post autor: aiwe_database »

podczas zejścia z wzgórza...

Rejtan zbliżał się do drogowskazu kiedy z góry nadleciał pocisk, spadł prosto na drogowskaz oświetlając okolicę gejzerem błękitnych iskier, wróg rozpoczą atak od odcięcia dróg ucieczki i komunikacji obozu. Ostrzał przeniósł się na osadę, pociski raz po raz spadały na mory rozświetlajac okolice gdy po zderzeniu z barierami strażników odbijały się upadając na przedpole. Oszalałe z przerażenia moa ginęły w eksplozjach zostawiajać po sobie w niewielkich kraterach krwawą papkę.

Porucznik złapany częściowo w promień światła przywarł błyskawicznie do ściany wzgórza na którym znajdowały się prawdopodobnie stanowiska moździerzy. Nim jednak zdażył zrobić cokolwiek więcej dostrzegł w oddali jakiś ruch, kilka, może kilkanaście zgarbionych sylwetek pędziło wzdłuż skał w ich kieunku. Jesli nas tu złapią to po nas, otoczą i zabiją, spojrzał na obóż zasypywany ogniem z wzgórz, tam też nie wrócimy. Do przełęczy krzykną do olbrzyma wskazując ręką kierunek na lewo od obozu. Kiedy ruszył, sylwetki były już znacznie większe zamigotał na moment zostawiając ukryte w ziemi zaklęcie. Kiedy wróg się zbliży z ziemi wytrysną bariery ostre jak szkło by ich choć trochę spowolnić. W miejscu gdzie skały zbliżały się do siebie ponownie znikł na moment zostawiając dwie nowe pułapki, edna miała stworzyć potężny filatr mocy by zatrzymać na chwilę wroga podczas gdy druga tworzyła obracajace sie miecze, gotowe by połamąc nogi lub karki uwiezionych. Sam zatrzymał się za nimi tak, by w razie czego sprowokować rozdrażnionych już wczesniejszym zaklęciem popielców do wejscia w nie.


w lesie...

Ereltana pozostając w cieniu drużyny zagłebiła się w las, w miarę jak wchodziła między drzewa dostrzegała rozrzucone resztki zwierząt. Ciemne futro skrywało duże kwałki mięsa i połamane kości. Cokolwiek je zabiło nie zrobiło tego dla zaspokojenia głodu. Ślady mieszały się, ale znaczna większość należała do niedżwiedzi, tylko jeden trop wyrózniał się między nimi. był głębszy, szerszy i jakby człekokształtny, Dużo większy niż jej własne stopy. Kiedy odwróciła się do przyjaciół zoabczyła że Veripma nadal ujezdza swojego biesa, Warden i Kealis prowadzili drużynę i otrząsneli się już najwidoczniej z tarumy po przejściu mostu i uważnie roglądali sie po okolicy, Erel była spięta i czujna, czuła że bestia kręci się gdzieś po okolicy krążać w około nich. Wciąż jednak była o krok za nią jakby próbowała uchwycić dym.

Warden z na wpół przymkniętymi oczami oddawał się mocy kamienia. Strażnik skupił się na okolicy, prócz swoich przyjaciół i ludzi w oddali czuł jeszcze jedno życie w zasięgu. Jego siła była olbrzymia i niemal tłumiła inne w okolicy do tego stopnia, że trudno było mu przez moment dostroić się na tyle, by określić jego dokładne położenie. Kiedy w końcu udąło mu się do niej dostroić dostrzegł jak z ciemności tuż przy Veripmie wychyla się przerośnięty niedźwiedziołak, prócz ciemnego jak noc futra z grzbietu wyrastały jej purpurowe kryształy, jednak nie były to krwawe kamienie.

Warden natychmiast ustanowił egidę na sojusznikach, a Kaelis sprowadziła błyskawicę by zatrzymać bestię, Piorun trafił w plecy potwora rozbijajac jeden z krzystałów jednak nie zatzymało go to. Zmiennokształtna dopadła nekromantki i nie mogąc ugryźć jej samej złapała jej wierzchowca szrpnięciem całego grzbietu miażdząc kości i rzucająć Veripmą dobre dwa metry dalej, gdzie upadła pod nogami Ereltany.

Bestia zaryczała wściekle mącąc wam na moment w oczach i umysłach po czym rozmyła się w powietrzu.
aiwe_database

Re: Po starej znajomości

Nieprzeczytany post autor: aiwe_database »

Uważnie rozglądał się czy sami nie będą pod ostrzałem. Pomysł z wąwozem mu się spodobał. Widząc, ze Rejtan zakłada pułapki i prowokuje wrogów ruszył za porucznikiem niczym ruchoma góra. Zmierzył wzrokiem ściany wąwozu. Spodobało mi się, że będzie to walka jeden na jednego. Ewentualnie dwójka przeciw dwójce. Tak, że przewaga liczebna przestawała mieć znaczenie.
- Trzeba zniszczyć moździerze.
Powiedział do Rejtana znudzonym jakby głosem.
Sam nie zamierzał atakować do ostatniej chwili ufając magii Rejtana. Już dawno temu, podczas podbojów Ascalonu Popielcy doszli do wniosku, ze walka z Nornami w górskich przełęczach nei ma szans powodzenia. Tam duże armie nie mogły się rozwinąć a lud północy górował w aspektach indywidualnych nad Popielcami zarówno siła jak i podejściem indywidualnym.
Gdy pułapki Rejtana porania pierwszych atakujących chciał cofnąć Rejtana w głąb wąwozu. Podejrzewał, ze rannych wyprzedza zdrowi towarzysze. Chciał wpuścić trzech z nich do wąskiego gardła i odciąć za pomocą bariery od wsparcia z tyłów. Wtedy zamierzał odrzucić płaszcz, by kryształowe naramienniki i rękawice oświetliły miejsce walki. Zakryty tarczą i egidą zamierzał zadać zamaszyste ciosy ciężką bronią. Wszak w wąwozie kociambry nie mogły uskakiwać przed stalą, zwłaszcza, że za plecami blokowała ich bariera.
aiwe_database

Re: Po starej znajomości

Nieprzeczytany post autor: aiwe_database »

Syknęła z bólu, gdy jej ciało bezlitośnie zetknęło się z glebą. Po chwili lekkiego szoku, podciągnęła się na łokciach do pozycji siedzącej, starając się odzyskać równowagę ciała, jak i umysłu. Pierwiastek zaskoczenia nieco przyćmił jej świadomość, jednak fakt, że nie została zaatakowana bezpośrednio przyśpieszył proces dojścia do siebie. Dźwignęła się z klęczek, czując, że resztki energii z Biesa wracają do jej ciała. Zebrała w nozdrzach ciężkie, martwe powietrze i zwróciła wzrok ku bestii.
Nie czekając na reakcję drużyny, skumulowała swoją energię, przekształcając ją w magię śmierci i przekierowała ku padlinie wielu stworzeń, którą usłana była okolica. Jej palce przeszedł znajomy, przyjemny dreszcz, gdy wiązki energii łączyły ze sobą ścięgna, mięśnie i kości. Choć jej twory nie należały do najtrwalszych, to duża ilość materiałów źródłowych, pozwoliła nekromantce na utworzenie małej armii rozkładających się "dzieci". Podtrzymani jej krzykiem "powstańcie", na kolejny rozkaz swojej pani miały zaatakować niedźwiedzia, a dokładniej tajemnicze kryształy.
aiwe_database

Re: Po starej znajomości

Nieprzeczytany post autor: aiwe_database »

Warden przez chwilę był całkowicie oszołomiony tym co zobaczył. Po dłuższej chwili walnął się lekko dłonią w hełm aż zahuczało, co go całkowicie i szybko otrzeźwiło. Rozejrzał się szybko po okolicy, nie ryzykował, uwolnił swe niebieskie płomienie "Pożarem Fanatyka", który przeskoczył na towarzyszy i chronił ich poprzez zadanie obrażeń stworzeniom w promieniu 4 metrów oraz rozgrzewa ich serca do walki.

Gdy to uczynił poczuł, że musi szybko rzucić pod siebie "Świętą Ziemię", użył "Pożar Fanatyka" i skorzystał z jego efektu ognia, po czym skumulował energię w dłoni i z zamachem oraz impetem rozprzestrzenił energię na gruncie, zapewniając swoim towarzyszom siłę, stabilność, podwoił czas i moc efektów. To połączenie gwarantowało w promieniu 10 metrów te efekty oraz raniło wrogów, którzy przejdą na ten teren. Warden przez chwilę zbiera to co zagwarantował i wzmocniony unosi wzrok oraz ściska miecz w obu dłoniach. Jest gotowy na atak oraz jest w stanie zareagować poprzez unik lub ripostę orężem.
aiwe_database

Re: Po starej znajomości

Nieprzeczytany post autor: aiwe_database »

Obserwowała wzrokiem Veri, ale widząc jak ta śmiało się podniosła, doszła do wniosku, że pomoc nie jest jej potrzebna. Jej wzrok spoczął na niedziwedziołaku, a gdy tamten się rozmył wróciła do rozglądania się po okolicy. Zwróciła się do towarzyszy widząć, że są gotowi do ofensywy na niewidocznym przeciwniku.

- Te fioletowe kryształy są mi znane, właściwie są znane każdemu kto kodróżował po tych okolicach, ale chyba nie muszę wam robić wykładu. - Powiedziała to cicho i szybko, tak by nie budzić kolejnych bestii.

Zapobiegawczo przygotowała się do postawienia kolejnego znaku laską, tego co spowalnia wrogów, w razie gdyby niewidzialny niedziedziołak miał ich ponownie zaatakować, jednak nie wiedząc wroga, ustawiła się między Veri a Wardenem.
aiwe_database

Re: Po starej znajomości

Nieprzeczytany post autor: aiwe_database »

- Nie ruszajcie się - krzyknęła gdy bestia zniknęła tak samo nagle jak się pojawiła - Veri nic ci się nie stało ? - spojrzała na przyjaciółkę zaniepokojona. Widząc, że z szybkością błyskawicy Veri wstała i już działała zerknęła jeszcze na Wardena upewniwszy się, że jest przy niej wyprostowała się jak struna i chwyciła swój kostur pewnie w rękę, uderzyła nim w ziemię, a w jej oczach migotały płomienie, wyciągnęła rękę przed siebie i otoczyła siebie i przyjaciół w półokręgu z płomieni. Z tyłu byli chronieni przepaścią, więc tym nie musiała się przejmować, tak jak się zaczęła się powoli przesuwać płomienie przesuwały się w raz z nią, byłą skupiona na tym co robiła kontrolowała płomienie i uważnie spoglądała co się dzieje wokół niej.
aiwe_database

Re: Po starej znajomości

Nieprzeczytany post autor: aiwe_database »

W kanionie....

Rejtan i Avraan czekali na przeciwnika. Obaj strażnicy po sprincie zamierzali zmierzyć się z zmierzającymi w ich stronę popielcami. Żeby ich spowolnić, Rejtan postawił na ich drodze pułapkę, w którą wpadło trzech pędzących przodem renegatów.
Błękitne ostrza wyskoczyły z pod ich nóg kalecząc ich łapy i spowalniając. Ci zatrzymali się na moment na miejscu. Idący tyłem wysoki rudy popielec nakazał im coś i teraz cała grupa posuwała się już wolniej. Ostrożnie ruszyła na przód. Kulejący napastnicy wyznaczali tępo marszu grupy ostrożnie badając grunt przed sobą i dając awijczyką czas na zajęcie miejsc, jakie im odpowiadały. Kiedy przeciwnicy dotarli do wlotu kanionu, z obozu wyszła niewielka grupa ludzi pod osłoną barier. Powoli zbliżała się do wzgórza zbierając na siebie cześć ostrzału. Widząc to dowódca popielców nakazał swoim wojakom przyśpieszyć. Kiedy Ci spotkali się z awijczykami czekającymi na nich w przejściu, bez namysłu ruszyli przed siebie, bojąc się że niedługo zostaną otoczeni. Ranni wcześniej renegaci wpadli w kolejną pułapkę, kląć przy tym strasznie rośli w oczach i prężąc swoje zwierzęce sylwetki starali się zatrzymać mające zmielić ich ostrza. Dowodzący odziałem popielec nakazał pozostałej dwójce zatrzymać się i warkną coś do nich. Na co tamci przyklęknęli i rozstawiając wieżyczki wycelowali w stronę stojącego im na drodze olbrzyma. Seria pocisków wystrzelona w stronę Avraana, stawiającego w tym czasie ścianę za plecami złapanych w pułapkę wojowników, pokiereszowała odrobinę jego zbroję. Odcięci od dowódcy i strzelców wojownicy zamarli na widok Strażnika wznoszącego przed nimi swoje olbrzymie ostrze. W ciasnym przejściu nie mieli jak uciec przed mieczem wielkoluda i byłby ich zasiekł jak stali gdyby nie kule, które na chwilę wytrąciły go z rytmu Popielcy wykorzystali natychmiast okazję znikając mu z oczu. Mimo to uderzył kilka razy czując na ostrzu opór i widząc bryzgającą na ściany wąwozu krew. Rejtan widząc jak kule sypią się na potężnego jednak, nie niepokonanego norna. Wzniósł wokoło nich tarcze, której zadaniem również było powalić niewidzialnych ale najwidoczniej wrażliwych na ciosy przeciwników. Kiedy grad pocisków zatrzymał się na błękitnej ścianie norn zobaczył jak na postawionej przez niego barierze lądują ciśnięci tam mocą Rejtana popielcy, jeden z nich, z niemal odcięta głową padł martwy, podczas gdy pozostali noszący na ramionach kilka dość głębokich ran z zimna furią zmieszaną z przerażeniem wyjęli pistolety i opróżnili w jego kierunku magazynki, kule jednak znikały niszczone zaklęciem Rejtna. Rudy popelec po drugiej stronie przygotował właśnie miotacz ognia którego płomienie niemal lizały już ściany dzielącej ich bariery. Rejtan wyczerpał limit manipulacji barierą natomiast Avraan który przyjął na siebie cześć pocisków poczuł jak z pod jego uszkodzonego napierśnika cieknie krew. Czuł że choć rany są drobne to dłuższa potyczka może być dla niego bardzo wyczerpująca.


w lesie....

Ereltana zastanawiała się jak to możliwe że ktoś wszczepił bestii kryształy chaosu, nigdy do tond nie widziała bowiem norna zainfekowanego magią smoka. Nie mając jednak czasu na dłuższe dygresje swoim zwyczajem przestrzegła przyjaciół przed niebezpieczeństwem zajmując jednocześnie bezpieczną pozycję za Kaelsi ignorując zupełnie jej komendę. nie zamierzała czekać na obrzeżach grupy i ryzykować że stanie się kolejnym celem potwora. tym samym znów pozostawiając Veri samą a czarodziejkę najbliżej lasu. Warden powoli oswajał się z nowym zagrożeniem i jakby własnie zdał sobie z czegoś sprawę uderzył się z pancerną rękawicą jak student z rzeczywistością. W czasie gdy jego żona i Veripma korzystając z swej mocy starały się przejąc kontrole nad polem walki oraz inicjatywę ten ustanowił wokoło nich pole ognia wspomagając wysiłki Kaelis, dodatkowo osłaniając też będącą w tej chwili na uboczu Veripmę i pozostałych ognistą aurą z jednej strony drużyna niemal oślepiła siebie i bestie rozświetlającym najbliższą okolicę blaskiem ognia z drugiej wystawiła się na łatwy cel jednocześnie przygotowując na zadanie dotkliwych ran w razie potencjalnego ataku. "Dzieci" Veripmy w tym czasie przetrząsały okolicę węsząc wokoło w końcu ruszyły w jedną stronę rzucając się na ukrytego w cieniu zwierzołaka. Zaatakowana uderzała łapami jak wściekła jednocześnie ocierajac się o drzewa by zabić te z potworków które zdołały się na nią wspiąć. Nagły huk zagłuszył szamotanie się będącej poza zasięgiem światła bestii jednocześnie rozświetlając las. Wieża z której wyruszyli snęła w płomieniach i chylił się ku upadkowi, a z nieba na obóz sypały się pociski eksplodując w zderzeniu z błękitną barierą wzniesiona przez strażników. Las niczym w świetle stroboskopu pokrył się głębokimi cieniami. teraz cała drużyna mogła zobaczyć szarżującego w ich stronę zwierzołaka. w przebłyskach światła niczym w popsutym hologramie widzieli jak miedzy sterczącymi z jej pleców kryształami wije się jakaś metalowa antena. wyglądało to na asuriańską technologię. Bestia tym razem na cel obrał sobie stojąca najbliżej lasu Kaelis. Przekroczywszy rzekę wielobarwnych płomieni ponownie zaryczała wściekle głosem pełnym bólu i nienawiści. Tym razem jednak dzięki wsparciu Wardena drużynie udało się zachować przytomność umysłu i nie ulec panice. Ereltana natychmiast wzniosła pod nogami symbol strachu kiedy Maya przekroczyła jego granice je futro płonęło już a kolejne kryształy eksplodowały na jej plecach ukazując coraz więcej z znajdującego się tam urządzenia. W końcu zatrzymała się tuż przed czarodziejką, Warden wykorzystał ułamek sekundy jaki miał i zaszarżował natychmiast zasypując ją gradem ciosów, pozostawiajac w jej ciele wiele głębokich ran, które zajęły się również ogniem. Ranna bestia odepchnęła go zostawiając w jego pancerzu kilka pazurów i wzniosła się na tylne łapy chcąc spaść z cała mocą na jego żonę.
ODPOWIEDZ

Kto jest online

Użytkownicy przeglądający to forum: Obecnie na forum nie ma żadnego zarejestrowanego użytkownika i 3 gości